Work, work, work!!!

9 augustus 2017 - Limbe, Kameroen

De eerste paar dagen zijn alweer voorbij gevlogen! Het is altijd grappig om te zien hoe snel je dan went aan alles en je jezelf aanpast aan je omgeving. Wat me opviel is dat eigenlijk iedereen heel goed Engels spreekt. Er zit hier wel Engelse geschiedenis natuurlijk, maar toch was ik verbaasd. Daar kunnen de Fransen nog een puntje aan zuigen;). Ook hebben ze hun lokale taal "pigeon". Dat is een soort verbastering van het Engels. Je herkent wel veel woorden als ze dit onderling met elkaar spreken. 

Mijn eerste nachtje heb ik best oké geslapen. Zoals ik al in mijn vorige verhaal schreef lijkt het of je midden in de natuur slaapt. Het regende echt keihard en hoorde van alles om me heen. Moest nog wel even aan onze Robbie denken met "zachtjes tikt de regen tegen 't zolderraam". Nou, daar had tie in Kameroen toch behoorlijk de plank mee misgeslagen. Hoosbuien! Nou is het ook regenseizoen hier nu, dus wist wel dat dit ging gebeuren. Maar ik was zo moe van de reis dat ik gelijk in slaap viel en vond die geluiden juist wel prettig. Alleen hadden ze die hanen om 05:00 uur wel ff op hun stokkie mogen binden. Mafkezen. Gelukkig had ik de eerste dag lekker vrij en kon ik nog even bijkomen van de reis. Om 09:00 uur vond Asha de kat het wel genoeg geweest en sprong op m'n bed bij het voeteneind. Ik schrok me het no no! Ik dacht natuurlijk op z'n minst dat er een Afrikaanse reuzen spin of nog erger een ontsnapte gorilla het op mij gemunt had. Maar gelukkig kwam Asha mij wakker knuffelen. Armal was ook in het huis gebleven om mij een beetje wegwijs te helpen. Na mijn heerlijke koude douche (ahum) kwam ik tot de ontdekking dat m'n huid er voor die nacht iets anders uitzag dan nu. Familie mug wist waarschijnlijk een dag van te voren al dat ik zou komen en was dus ook goed voorbereid met een koffertje vol met angeltjes. In 1 avond/nacht had ik maar liefst 31 muggenbulten cadeau gekregen. DEET, musquitonet, alles. Niks heeft geholpen. Dus als ik een beetje vaag ga lullen zit er een met Malaria tussen, maar laten we dat maar niet hopen;). Na het tellen van alle muggenbulten heb ik lekker een ontbijtje van crackers met Calvé pindakaas en Nutella klaargemaakt voor mezelf en zijn we op pad gegaan. 

We zijn als eerste naar het Wildlife Center gegaan. Daar heeft Armal mij een rondleiding gegeven en verteld over alle dieren in de opvang. Ik vond dat gelijk al zeer confronterend... elk dier heeft namelijk een verhaal waarom die hier is. De een nog zieliger en erger dan de ander. Soms heeft het te maken met de onwetendheid van de mensen en in andere gevallen wist men wel degelijk waarmee ze bezig waren. Welk van de 2 maakt in deze eigenlijk niet uit, het dier is hier altijd de dupe van. Ze hebben bijvoorbeeld een aantal kooien neergezet waar sommige apen in vastgehouden werden voor tig jaar om dit aan de mensen te laten zien. Echt bizar. Je kan je haast niet voorstellen dat mensen dit doen. Gelukkig bestaat er dus zoiets als het Limbe Wildlife Center waar deze dieren een 2e kans krijgen. Wel moet ik erbij zeggen dat ik de andere kant soms ook wel begrijp. Met de nadruk op soms. Ik praat het absoluut niet goed, maar ik zie ook wat voor land Kameroen is en hoe corrupt het allemaal is. Het salaris hier is belachelijk laag en veel mensen leven in armoede. Wat zou jij doen met weet ik veel hoeveel kinderen, een "huis" hebt wat je geen huis kan noemen, geen elektriciteit, geen water (dat moeten veel mensen ergens halen), etc.? Het leven is hier hard en er bestaat bijvoorbeeld niet zoiets als een zorgverzekering. Als je iets mankeert draai je zelf voor de kosten op en anders laten ze je gewoon met een gat in je kop voor de deur van het ziekenhuis staan. Ik heb nu met een aantal werknemers van de Wildlife Center gesproken en ook zij zijn gefrustreerd. Ze gaan bijvoorbeeld niet eens stemmen voor de verkiezingen volgend jaar want er zit hier nu een knakker ongeveer 40 jaar op de troon die het wel naar z'n zin heeft zo. Hij schijnt de stemmen zo te manipuleren dat het niet uitmaakt op wie je stemt en daarom doen ze niet eens de moeite. Althans de meeste. Dit land loopt zo ver achter met heel veel dingen dat ik me afvraag of dit ooit gaat veranderen. Nogmaals, probeer het echt niet goed te praten want het is vreselijk wat er met die apen gebeurt is, maar ik probeer wel breder te kijken dan wat ik letterlijk alleen kan zien. 

Maar goed, ff kappen met dat serieuze geneuzel en even wat leukers. Tijdens mijn rondleiding kwam ik gelijk al de ontsnapte drill tegen (soort baviaan met een klein staartje). Nancy heet ze. Ik schrok me natuurlijk dood, maar in het Wildlife Center gedogen ze haar zo. Ze is niet agressief en juist een beetje te lief en weet dus steeds te ontsnappen. Toen we de rondleiding hadden afgerond ging ik even naar de gorilla's kijken totdat de anderen klaar waren met werken. En ja hoor, ik had gelijk alweer een vent te pakken die met me wilde trouwen. Ja tuurlijk, hier hebbie m'n nummer ouwe reus. Pfff, Hahaha. Wat denk jij nou?! 

's Avonds hadden we het idee om lekker gegrilde vis te eten aan het strand. De makkelijkste manier om hier van A naar B te komen is met die scootertjes en die speciale parapluutjes waar ik over vertelde. Hilarisch! Wij dus met een aantal van die scootertjes er heen, super grappig. Bij het strand waar we wilden gaan eten werden we gelijk al aangevallen door 5 mannen dat we bij hun tentje moesten gaan eten. Gelukkig wisten wij gelijk waar we naartoe moesten dus liepen we er dwars doorheen. We konden neerploffen direct aan het strand met uitzicht op de zonsondergang. Perfect! En dan ook nog eens zo'n lekker visje. Het is hier wel normaal om met je handen te eten, dus ging ik als een echte Bourgondiër tekeer;). Om je vingers bij af te likken dus! Daarna zijn we weer met de scootertjes naar huis gegaan en lekker ons bed in gedoken. 

Op de 2e dag ging het pas echt beginnen. Vanaf nu moest ik toch echt zelf aan de slag!:) Om even te wennen en in te komen begin je in de eerste 2 dagen in de keuken. Hier wordt al het eten van de apen voorbereid. Vooral bananen, heel veel bananen! Haha. Naast bananen krijgen ze ook andere fruitsoorten en vers geplukte bladeren/gras. Soort onkruid eigenlijk. Naast dat dit centrum natuurlijk een opvang is, komen er ook dagelijks bezoekers net als in een normale dierentuin. Je ziet dat over het algemeen hier de wat "rijkere" locals op af komen. Lekker aapies kijken. Toch vinden ze dit blanke aapje toch ook wel interessant en vragen dan ook om de haverklap of ze ermee op de foto mogen. Weet ik ook eens hoe Beyoncé zich voelt! In de middag heb ik in de giftshop gewerkt. Hier worden allerlei spulletjes verkocht die vaak door de verzorgers zelf gemaakt zijn. 

Van de 2 "inwerkdagen" hebben we 1 avond thuis zelf wat gemaakt en zijn we de andere dag weer lekker ergens gaan eten. We gingen naar een soort achteraf steegje waarvan je denkt, "Wanneer gaan ze me kidnappen?" Wat blijkt, maken ze hier gewoon de beste halve kip die ik ooit geproefd heb. Ik weet niet wat ze ermee gedaan hadden, maar het was top! Ik vond het leuk om deze avond de anderen te trakteren en nam dan ook de volle €15,- voor mijn eigen rekening. Wat een giller €15,- voor 5 man ieder een halve kip. Zo kan je nog eens een rondje geven. 

Vandaag mocht ik dan voor het eerst dichterbij de dieren komen. Je bent dan een hele dag verantwoordelijk voor een bepaalde "afdeling". Je maakt de hokken schoon, zorgt dat alles netjes is en geeft ze eten. Vandaag stond ik bij de baviaan-achtige apen. Hele interessante beestjes. Alleen eentje had de pest aan mij. Ik had het aan een van de verzorgers gevraagd en het lag niet aan mij, maar deze beste baviaan genaamd Luna heeft de pik op vrouwen in het algemeen. En dat liet tie merken ook door te gooien met stenen. En raak dat ze waren!;) Bedankt! Zal nog eens een ticket boeken vanuit Nederland naar Kameroen. Hahaha! Verder vind ik het wel heel grappig om naar ze te kijken en te zien hoe ze op bepaalde dingen reageren. De bewegingen die ze maken en hoe ze bepaalde dingen observeren lijkt zoveel op dat van de mens. Zeer lachwekkend om te zien. 

In de middag heb ik weer even in de shop gestaan totdat de apen weer gevoerd moesten worden. Hoe langer je daar rondloopt, hoe beter je elkaar natuurlijk leert kennen. Zo vroeg een van de verzorgers bijvoorbeeld hoe onze seizoenen zijn in Nederland. Toen ik over sneeuw begon was hij toch wel erg verbaasd. Ja, leg dat maar eens uit wat dat is. Voor hem was 18 graden al stervenskoud, laat staan dat hij kon begrijpen dat wij Nederlanders graag op wintersport gaan. Hij verklaarde me voor gek! "Hoe overleef je zoiets dan? En hoe zorg je dat je huis verwarmd is?" Iets wat voor ons zo logisch is, was voor hem totaal onbegrijpelijk. 

We hebben deze avond lekker relaxt gedaan en Armal had pannenkoeken voor ons gebakken. Beetje vanille-achtig met nootmuskaat. Heel lekker! Zeker met een extra klodder Nutella erop;) Jammieeee!!

Foto’s

8 Reacties

  1. Marianne Kraaijeveld:
    9 augustus 2017
    Wat een schrijftalent!!!! Ik lig in een deuk en zie het helemaal voor me. Heerlijk te lezen dat je zo veel plezier hebt. Big hug X
  2. Jenny:
    9 augustus 2017
    Lekker lezen voor slapen
  3. Gradie:
    9 augustus 2017
    Geweldig Helene, zie t helemaal voor me. Veel plezier daar!!!!! Dikke kus
  4. Hetty Dalm:
    9 augustus 2017
    Fantastisch om te lezen Helene.
    Als je Mediamatkt zat bent, kun je altijd nog schrijfster worden.
  5. Door:
    10 augustus 2017
    Ik zou trouwen daar dan hebben we een leuk vakantie adres haha
  6. Wendy:
    10 augustus 2017
    Whaaaa, super leuk om te lezen Helen!
  7. Jolanda de Lange:
    10 augustus 2017
    O, Helene, schitterend! Wat een verhaal weer. We kijken hier nu alweer uit naar de volgende. Lekkere schrijfstijl . Veel plezier nog
  8. Kim:
    12 augustus 2017
    Heerlijk reisverslagje, super om te lezen. Het komt zelfs goed bij de lezer binnen dat wij moeten waarderen wat we allemaal hebben!