The eagle has landed!

21 augustus 2017 - Rotterdam, Nederland

Wat zijn die 2 weken als een jekko voorbij gevlogen zeg! Niet normaal. Kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik aankwam en even niet wist waar ik het zoeken moest. Het is wel heel grappig om te ervaren dat je in zo'n korte tijd toch vertrouwd raakt met een land als dit. In het begin een enorme cultuurschok, maar nu al zo gewoon. Gelukkig ben ik inmiddels ook weer aardig opgeknapt en heb ik weer controle over m'n eigen lijf, woehoeee!!!

Ik vond het wel heel lastig om alle werknemers van het Wildlife Center gedag te zeggen. Ze vonden het ook allemaal zo jammer dat ik al weg moest! Wat dat betreft zijn 2 weken dan ook wel erg kort. Je begint iedereen nu eigenlijk pas goed te leren kennen. Op mijn laatste dag heb ik nog even alle aapjes gedag gezegd en goed om mij heen gekeken. Wat is dit toch een bijzondere ervaring geweest. Zoveel dingen zijn er door m'n hoofd gegaan, alle indrukken die ik opgedaan heb, mensen die ik heb leren kennen, de dingen die ik nu weet over de apen, heel bijzonder allemaal. Sommige mensen verklaarden me voor gek toen ik zei dat ik dit wilde gaan doen. "Werken? Op je vakantie? En dan in Kameroen of all places? Je bent niet goed!" Maar ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb. Voor de dieren, maar toch ook voor mezelf. 

Het moment was uiteindelijk daar om nu echt afscheid te nemen. Mijn taxi stond al klaar en ik gaf alle vrijwilligers nog even een laatste knuffel. Vooral ook Armal. Hij heeft er echt voor gezorgd dat alles geregeld was en dat ik alles kon doen wat ik wilde. Echt een topgozer!! Onderweg naar het vliegveld dacht ik nog, op de heenweg was ik alleen maar verbaasd om me heen aan het kijken. De scootertjes, de huisjes met golfplaten, de kraampjes met voornamelijk eten, de starende blikken, etc. Niks is me te gek meer. Waar ik wel nog even om moest lachen is om een vrouw die bh's op straat aan het verkopen was. Ze had een hele grote parasol waar alle bh's aan hingen en waar vrouwen gingen bekijken of dit wel de juiste maat zou zijn. Het leek wel op een sale van marlies|dekkers, maar dan op z'n Afrikaans;). 

Eenmaal op het vliegveld aangekomen wist ik mezelf goed te weren voor die opdringerige mannetjes. Alle verkooptrucjes over het dragen van je bagage e.d. wist ik inmiddels. Opzouten, kan het zelf wel!;) Toen ik aan het wachten was om mijn bagage af te droppen zag ik een waarschuwingsbordje met daarop de mededeling dat je geen exotische dieren mee mag nemen. Ik moest heel even aan die zielige beestjes denken die in het Wildlife Center terecht zijn gekomen vanwege dit. Gelukkig hebben ze die nog op tijd kunnen redden. Was wel blij dat ze op datzelfde bordje toch even vermeld hadden dat ook olifanten niet meegenomen mogen worden uit Kameroen. T zou wat zijn zeg. Zit je heel de reis ineens met Olli naast je het Feyenoord lied te zingen;). Gezellig, dat dan weer wel. Uiteindelijk, nadat ook hier de stroom 2x was uitgevallen, liep ik verder naar de gate. Om een een of andere reden was ik ineens geüpgrade naar Skypriority. Niet gek natuurlijk! Ik moet er alleen wel bijzeggen dat op een vliegveld als dit niet echt veel maakt. Totdat ik in het vliegtuig stapte! Ik had 6x gecheckt of ik nou wel het juiste nummer had onthouden, want dit kon niet kloppen. Maar het was echt! Extra beenruimte, zo'n steuntje voor je kuiten en voeten, een eigen leeslampje, groter scherm (kon er amper bij met m'n korte armpies zo ver van me af. Zie je, zijn die lange nagels toch weer handig), lekker kussentje, grotere stoel, leren stoelriemen, een eigen diner menu, het hield maar niet op! Fantastisch! Ik zat pal achter Business Class dus denk dat dit First Class was ofzo? Ik zat in ieder geval allemaal tussen de Versace en Louis Vuitton tassen. Jammer genoeg had ik alleen wel een hele bijdehante fransoos naast me die zichzelf wel heel grappig vond met z'n houtje touwtje Engels. En dan extra hard lachen weet je wel terwijl die een film zit te kijken met z'n headset op. Pfff, ou le wappeur. Maar goed, kan niet alles hebben natuurlijk. Verder een hele relaxte vlucht gehad!

Doordat we wat vertraging hadden opgelopen in Kameroen, was mijn overstaptijd net iets minder dan 1,5 uur. Een hel dus op dat immense klote vliegveld van Parijs!!! Ik moest weer met de bus naar een andere gate en heb in een Usain Bolt tempo dat hele vliegveld over gerent. Gelukkig was ik dus geüpgrade naar Skypriority en mocht ik voor bij alle controles. Dat is wel m'n redding geweest. Helaas geen medaille toen ik hijgend aankwam, maar wel m'n vliegtuig gehaald. Pfoe, gelukkig. Nog maar een kort vluchtje en ik zou weer thuis zijn! Voor ik het wist zag ik vanuit grote hoogte De Zwaan al mooi schitteren. Zo leuk om boven je eigen stad te zweven. Dat was voor mij wel even een besef momentje. Ik had het gewoon geflikt in m'n eentje! Het vliegen, Kameroen, werken met apen, overleven als je zo ziek bent, alles! Het was nu nog alleen een kwestie van bagage ophalen en snel papa en mama knuffelen! Ja, dus niet. Ik vond het al gek dat het nu wel erg rustig werd bij de bagageband. Had ik weer, door de korte overstap op Parijs was mijn bagage daar ergens zoek geraakt en had het dus de aansluitende vlucht gemist. Balen! Nou zou je zeggen, die vuile was mogen ze wel effe bij hun houden hoor, maar ik was zo slim geweest mijn camera in een van m'n koffers te doen. Dacht is handig, hoef ik er niet mee te slepen. Zo dom! Maar goed, ik dus naar de bagageservice om alles te regelen. Ik was hier niet de enige. Een hoop gefrustreerde mensen die hetzelfde was overkomen. Nadat alles gerapporteerd was kon ik eindelijk met papa en mama knuffelen en lekker naar huis. En een warme douche!!! Jaaaaaa! Had ik zo'n zin in;). 

Gelukkig is diezelfde avond mijn bagage nog bij mij thuis afgeleverd. Toch nog alles goedgekomen dus. Wat was dit een avontuur. Iets wat mij altijd bij zal blijven en wat ik echt nooit meer zal vergeten. Eigenlijk zou iedereen dit een keer moeten ervaren. Ik wil verder iedereen bedanken voor het volgen en lezen van mijn avonturen. Het deed me enorm goed om al die reacties te lezen:) super fijn!! Nogmaals bedankt en als ik weer zoiets "geks" ga doen, hou ik jullie op de hoogte. 

Dikke kus!!!

Foto’s

1 Reactie

  1. Marianne Kraaijeveld:
    21 augustus 2017
    Lieve Hélène wat heerlijk om te lezen dat de afgelopen 2 weken je zo goed hebben gedaan. Jezelf hebt overtroffen en ons hebt laten meegenieten door je hilarische verhalen en prachtige foto's. Welkom terug in Rotterdam